این وبلاگ را با هدف اطلاع رسانی ایجاد کردم، و روالم بر آن بود که روزی یکی دو ساعت وقت بگذارم، آخرین اخبار جنبش سبز را جمع آوری کنم، و در فرمتی که به راحتی قابل بازکردن باشد، و حتی با اینترنت‌های کم سرعت بتوان در عرض یکی دو دقیقه آن را باز کرد، آپلود کنم. ضمنا به‌خاطر مسایل امنیتی، مطالب هر روز را روز بعد پاک می‌کردم. با رویت تعداد محدود بازدید کنندگانم، به این نتیجه رسیدم که ماشاالله آن قدر مجاری اطلاع رسانی وسیع شده، که نیازی به کار من نیست. به عنوان مثال شما می‌توانید عضو فیس بوک شوید و در یکی از گروه‌های جنبش سبز عضو شوید، تا آخرین اخبار هر روز را دریافت کنید. یا با عضویت با سایت کلوب دات کام و دوست شدن با افرادی که در جنبش سبز فعال هستند، هر روز آن‌قدر مطالب و اخبار (داغ شده) دریافت می‌کنید که کاملا به روز خواهید بود. به همین خاطر، تصمیم گرفتم نوع دیگری بنویسم، یعنی حرف‌های خودم را بنویسم، و مطالب را حذف نکنم، نگه دارم، که این نوشته‌ها و برگ‌ها، همگی قسمتی از تاریخ کشور ما هستند... شاید قسمتی از سیاه‌ترین گوشه‌های تاریخ ما...
یک شنبه اول شهریور هشتاد و هشت